" Wine Addict - ll "
แล้วหมกตัวอยู่แต่ในห้องเก็บไวน์ของผม
ห้องๆ นั้นคือห้องที่ผมคิดว่าสวยงามไม่น้อย มันคือชีวิต และเป็นอาชีพที่ผมภาคภูมิใจ
ผมเคยสนุกกับมันอยู่คนเดียวในอดีต แต่ไม่ใช่ตอนนั้น เพราะทุกๆ วันไวน์ของผมจะมีแขกพิเศษมาเยี่ยม
เธอคนนั้นคือผู้หญิงที่ยืนข้างๆ ผมตอนนี้นั่นเอง
ชีวิตผมตลอด 26 ปีที่ผ่านมา ผมนับจำนวนผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาได้ไม่หมด
แต่ผมสามารถบอกได้ว่าแอมเบอร์ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนไหน
วันนี้เป็นโอกาสพิเศษ ผมเลยชวนเธอออกมานั่งรับลมเย็นและมองดูดาวในคืนเดือนมืด พร้อมกับจิบไวน์ที่ผมแสนจะภาคภูมิใจ
ที่สำคัญผมเองก็รู้ว่าเธอไม่ค่อยชอบอยู่ในห้องแคบๆ เล็กๆ นั่นสักเท่าไรหรอก
ระหว่างที่เรานั่งจิบไวน์ ผมเล่าเรื่องราวมากมายให้เธอฟัง
เรื่องประสบการณ์ในชีวิตที่ผมเคยพบเจอมาแปลกๆ มากมาย
เรื่องในรั้วมหาวิทยาลัยที่ผมไม่เคยคิดว่าผมจะเล่าให้ใครฟัง
เรื่องน่าอับอายแต่ทว่ากลับสร้างเสียงหัวเราะและความตลกขบขัน
พร้อมกับคำทักท้วงว่าเธอไม่เชื่อหรอกว่าผมเป็นคนแบบนั้น
ปกติเธอจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ตั้งคำถามกับผมเท่าไรนัก แต่ทว่าวันนี้เธอกลับมีคำถาม
คำถามที่ผมรอให้เธอถามมานานหลายเดือนแล้ว
เธอถามผมว่า ทำไมผมถึงเล่าเรื่องพวกนี้ให้เธอฟัง ปกติผมเล่าแต่เรื่องไวน์นี่
และนั่นทำให้ผมหัวเราะ เป็นความผิดของผมเองที่ผมเอาแต่พูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ให้เธอฟัง
จนเธอคิดว่าผมเป็นคนที่บ้าไวน์ขึ้นสมองแบบนั้น จริงๆ แล้วผมไม่ได้คลั่งไคล้มันถึงขั้นนั้นหรอก
แต่ทุกอย่างที่ผมทำไป ผมเพียงแค่ต้องการจะแกล้งเธอเฉยๆ
ผมอยากรู้ว่าเธอจะทนฟังเรื่องน่าเบื่อพวกนั้นได้นานแค่ไหน
และผมก็ได้รับคำตอบว่าเธอทนได้หลายเดือนเลยทีเดียว
ผมบอกเธอว่า แค่ผมมองตาเธอครู่เดียวก็รู้แล้วว่าเธอไม่ได้ชอบไวน์เลยสักนิด
เธอมักจะยิ้มตลอดเวลาที่ผมเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง แต่เธอไม่เคยมีคำถามและไม่เคยสงสัย
แต่ผมกลับทำให้เธอคิดว่าผมคิดว่าเธอชอบไวน์
ผมชอบใบหน้าปุเลี่ยนๆ ของเธอเวลารับเอาข้อมูลอันอัดแน่นจากผม มันตลกมาก
ตลกถึงขนาดว่าหลังจากเธอกลับบ้านไป เธอทำให้ผมหัวเราะได้ทั้งวันเลยทีเดียว
ทันทีที่ผมพูดจบ เธอเอาแต่ก้มหน้างุดแล้วยิ้มน้อยๆ อย่างที่เธอชอบทำ
ผมเลยบอกเธอว่า ผมคิดว่าไวน์เป็นเรื่องที่สวยงามและน่าสนใจก็จริง
แต่บนโลกนี้ยังมีเรื่องราวอีกเยอะที่ผมคิดว่าสวยและน่าสนใจ แน่นอนว่าผมก็อยากให้เธอรับรู้เรื่องราวเหล่านั้นเหมือนกัน
คงต้องใช้เวลาเล่าทั้งชีวิต ผมถามเธอว่าเธอจะอยู่ฟังไหม
เธอยังคงก้มหน้าและไม่พูดอะไร
ผมคิดว่าผมต้องแย่แน่ถ้าหากเธอตัดสินใจไม่มาที่แห่งนี้อีก
หลังจากรู้ความจริงว่าตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเธอโดนผมแกล้งมาตลอด
ผมลุกขึ้นยืนและเริ่มเล่าเรื่องอีกครั้ง
ผมชวนเธอลุกขึ้น แล้วบอกว่าตรงหน้าของเธอมีสิ่งที่ผมคิดว่าสวยงามไม่แพ้สิ่งใดๆ ในโลกอยู่
เธอมองหาด้วยความสนใจ แต่ทว่าเธอก็ยังไม่พบคำตอบ
และนั่นทำให้ผมยิ้ม
ผมเลยบอกให้เธอเงยหน้าขึ้นมองฟ้า ความจริงผมคาดหวังว่าจะได้เห็นเธอยิ้มกว้างกับทะเลดวงดาวของผม
แต่ภาพที่เธอแสดงออกมานั้นยิ่งกว่าการคาดหวังของผมเสียอีก เธอร้องออกมาด้วยความดีใจ
และชี้ชวนให้ผมดูกลุ่มดาวนั้นกลุ่มดาวนี้ เธอดูกลายเป็นคนละคนเลยเมื่อเทียบกับตอนที่อยู่ในห้องไวน์ของผม
ท่าทางผมจะพบสิ่งที่เราสองคนสนใจเหมือนกันจริงๆ เสียแล้ว
เธอถามผมว่า ดาวสวยออกขนาดนี้ ชวนแต่เธอดู ทำไมผมไม่ดูบ้าง
และคำตอบของผมคือรอยยิ้ม ผมบอกเธอว่า
ผมมีเวลาดูดาวกับเธออีกตลอดทั้งชีวิตที่เหลือของผม
และที่สำคัญเวลานี้ ผมมีสิ่งที่สวยงามกว่าดาวพวกนั้นยืนอยู่ตรงหน้านี้แล้วด้วย
SOEii
enjoy~
แล้วหมกตัวอยู่แต่ในห้องเก็บไวน์ของผม
ห้องๆ นั้นคือห้องที่ผมคิดว่าสวยงามไม่น้อย มันคือชีวิต และเป็นอาชีพที่ผมภาคภูมิใจ
ผมเคยสนุกกับมันอยู่คนเดียวในอดีต แต่ไม่ใช่ตอนนั้น เพราะทุกๆ วันไวน์ของผมจะมีแขกพิเศษมาเยี่ยม
เธอคนนั้นคือผู้หญิงที่ยืนข้างๆ ผมตอนนี้นั่นเอง
ชีวิตผมตลอด 26 ปีที่ผ่านมา ผมนับจำนวนผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาได้ไม่หมด
แต่ผมสามารถบอกได้ว่าแอมเบอร์ไม่เหมือนกับผู้หญิงคนไหน
วันนี้เป็นโอกาสพิเศษ ผมเลยชวนเธอออกมานั่งรับลมเย็นและมองดูดาวในคืนเดือนมืด พร้อมกับจิบไวน์ที่ผมแสนจะภาคภูมิใจ
ที่สำคัญผมเองก็รู้ว่าเธอไม่ค่อยชอบอยู่ในห้องแคบๆ เล็กๆ นั่นสักเท่าไรหรอก
ระหว่างที่เรานั่งจิบไวน์ ผมเล่าเรื่องราวมากมายให้เธอฟัง
เรื่องประสบการณ์ในชีวิตที่ผมเคยพบเจอมาแปลกๆ มากมาย
เรื่องในรั้วมหาวิทยาลัยที่ผมไม่เคยคิดว่าผมจะเล่าให้ใครฟัง
เรื่องน่าอับอายแต่ทว่ากลับสร้างเสียงหัวเราะและความตลกขบขัน
พร้อมกับคำทักท้วงว่าเธอไม่เชื่อหรอกว่าผมเป็นคนแบบนั้น
ปกติเธอจะไม่ใช่ผู้หญิงที่ตั้งคำถามกับผมเท่าไรนัก แต่ทว่าวันนี้เธอกลับมีคำถาม
คำถามที่ผมรอให้เธอถามมานานหลายเดือนแล้ว
เธอถามผมว่า ทำไมผมถึงเล่าเรื่องพวกนี้ให้เธอฟัง ปกติผมเล่าแต่เรื่องไวน์นี่
และนั่นทำให้ผมหัวเราะ เป็นความผิดของผมเองที่ผมเอาแต่พูดเรื่องเดิมๆ ซ้ำๆ ให้เธอฟัง
จนเธอคิดว่าผมเป็นคนที่บ้าไวน์ขึ้นสมองแบบนั้น จริงๆ แล้วผมไม่ได้คลั่งไคล้มันถึงขั้นนั้นหรอก
แต่ทุกอย่างที่ผมทำไป ผมเพียงแค่ต้องการจะแกล้งเธอเฉยๆ
ผมอยากรู้ว่าเธอจะทนฟังเรื่องน่าเบื่อพวกนั้นได้นานแค่ไหน
และผมก็ได้รับคำตอบว่าเธอทนได้หลายเดือนเลยทีเดียว
ผมบอกเธอว่า แค่ผมมองตาเธอครู่เดียวก็รู้แล้วว่าเธอไม่ได้ชอบไวน์เลยสักนิด
เธอมักจะยิ้มตลอดเวลาที่ผมเล่าเรื่องต่างๆ ให้ฟัง แต่เธอไม่เคยมีคำถามและไม่เคยสงสัย
แต่ผมกลับทำให้เธอคิดว่าผมคิดว่าเธอชอบไวน์
ผมชอบใบหน้าปุเลี่ยนๆ ของเธอเวลารับเอาข้อมูลอันอัดแน่นจากผม มันตลกมาก
ตลกถึงขนาดว่าหลังจากเธอกลับบ้านไป เธอทำให้ผมหัวเราะได้ทั้งวันเลยทีเดียว
ทันทีที่ผมพูดจบ เธอเอาแต่ก้มหน้างุดแล้วยิ้มน้อยๆ อย่างที่เธอชอบทำ
ผมเลยบอกเธอว่า ผมคิดว่าไวน์เป็นเรื่องที่สวยงามและน่าสนใจก็จริง
แต่บนโลกนี้ยังมีเรื่องราวอีกเยอะที่ผมคิดว่าสวยและน่าสนใจ แน่นอนว่าผมก็อยากให้เธอรับรู้เรื่องราวเหล่านั้นเหมือนกัน
คงต้องใช้เวลาเล่าทั้งชีวิต ผมถามเธอว่าเธอจะอยู่ฟังไหม
เธอยังคงก้มหน้าและไม่พูดอะไร
ผมคิดว่าผมต้องแย่แน่ถ้าหากเธอตัดสินใจไม่มาที่แห่งนี้อีก
หลังจากรู้ความจริงว่าตลอดหลายเดือนที่ผ่านมาเธอโดนผมแกล้งมาตลอด
ผมลุกขึ้นยืนและเริ่มเล่าเรื่องอีกครั้ง
ผมชวนเธอลุกขึ้น แล้วบอกว่าตรงหน้าของเธอมีสิ่งที่ผมคิดว่าสวยงามไม่แพ้สิ่งใดๆ ในโลกอยู่
เธอมองหาด้วยความสนใจ แต่ทว่าเธอก็ยังไม่พบคำตอบ
และนั่นทำให้ผมยิ้ม
ผมเลยบอกให้เธอเงยหน้าขึ้นมองฟ้า ความจริงผมคาดหวังว่าจะได้เห็นเธอยิ้มกว้างกับทะเลดวงดาวของผม
แต่ภาพที่เธอแสดงออกมานั้นยิ่งกว่าการคาดหวังของผมเสียอีก เธอร้องออกมาด้วยความดีใจ
และชี้ชวนให้ผมดูกลุ่มดาวนั้นกลุ่มดาวนี้ เธอดูกลายเป็นคนละคนเลยเมื่อเทียบกับตอนที่อยู่ในห้องไวน์ของผม
ท่าทางผมจะพบสิ่งที่เราสองคนสนใจเหมือนกันจริงๆ เสียแล้ว
เธอถามผมว่า ดาวสวยออกขนาดนี้ ชวนแต่เธอดู ทำไมผมไม่ดูบ้าง
และคำตอบของผมคือรอยยิ้ม ผมบอกเธอว่า
ผมมีเวลาดูดาวกับเธออีกตลอดทั้งชีวิตที่เหลือของผม
และที่สำคัญเวลานี้ ผมมีสิ่งที่สวยงามกว่าดาวพวกนั้นยืนอยู่ตรงหน้านี้แล้วด้วย
SOEii
enjoy~
0 comments: (+add yours?)
Post a Comment